Wat heb je aan een ode?
Als mans wellustig leven
nooit Utopia bereiken zal
Nee, nooit het walhalla
en te nimmer hemel op aarde
Het leven, doordrenkt van
menselijke middelmatigheid
Als een immer dorstig gedempte
waterput in niemandsland
Getekend
geketend
versleten en vergeten
Juist dan! Is een ode
amoureus als doel
in de verte
schitterend
Schoonheid van leven
daar waar iedereen haar
zien zal
Zo lang men ogen opent
en kijkt
Dan leeft er levensvreugd
geborgenheid
gelukzaligheid
Geleefd
Met een ode als baken
beklijfd, leven
geluk
vrede
verdriet
Gehoord in liederen van klasse
in prachtige proza of
stil maar levende
schilderkunsten
een ode
ooit als oordelend lofdicht opgesteld
in een vlaag van aversie tegen
vergetelheid
verdrukking en verloedering
Een ode als sublieme herinnering