Ode

Wat heb je aan een ode?
Als mans wellustig leven
nooit Utopia bereiken zal

Nee, nooit het walhalla
en te nimmer hemel op aarde
Het leven, doordrenkt van
menselijke middelmatigheid

Als een immer dorstig gedempte
waterput in niemandsland
Getekend
geketend
versleten en vergeten

Juist dan! Is een ode
amoureus als doel
in de verte
schitterend

Schoonheid van leven
daar waar iedereen haar
zien zal
Zo lang men ogen opent
en kijkt

Dan leeft er levensvreugd
geborgenheid
gelukzaligheid

Geleefd
Met een ode als baken
beklijfd, leven
geluk
vrede
verdriet

Gehoord in liederen van klasse
in prachtige proza of
stil maar levende
schilderkunsten

een ode
ooit als oordelend lofdicht opgesteld
in een vlaag van aversie tegen
vergetelheid
verdrukking en verloedering

Een ode als sublieme herinnering