‘Newsflash: Russisch vliegtuig neergestort in Sinaïwoestijn.’ En het enige wat ik kon denken was het verschrikkelijke nieuws dat nu bij de families van 224 mensen gebracht moest worden. Deze mensen verliezen in één klap plotseling hun broers, zussen, vaders, moeders, kinderen, opa’s, oma’s, neven, nichten, vrienden en/of vriendinnen. Het is een gebeurtenis die je niemand toewenst en mijn hart is bij die mensen om hun verlies te verwerken.
Uit interesse in het de oorzaken van de crash ben ik aan het doorklikken gegaan op verschillende websites. Uiteindelijk ook op social media. Wat ik daar aantrof vond ik hoogst opmerkelijk. Allerlei mensen leggen links met de ramp die Nederland vorig jaar trof, de MH17. Uitspraken als ’karma’, ‘je verdiende loon’, ‘eerst wij resultaten en daarna jullie pas’, om de minst erge reacties maar eens te noemen. Een mentaliteit waarin andere minimaal hetzelfde gunnen. Een soort wraak? Terwijl we wel allemaal deelde in de nationale rouw, applaudisseerden uit respect langs de snelwegen. We weten dus wat voor een ellende het is.
En als die mentaliteit van ‘alles delen’ nu in alles zijn uitwerking zou hebben, zou ik er prima mee kunnen leven. Dat zou betekenen dat vluchtelingen gewoon welkom zijn en mogen delen in ons geluk, de kloof tussen arm en rijk stukken kleiner zou zijn, we gewoon mee mogen doen in het EK, studio sport alle sporten een podium biedt, etc. Maar, kijkend naar de vluchtelingenkwestie, is het juist zo dat veel mensen hen dat geluk niet gunnen!
In ons land is het helaas steeds meer een soort egoïsme wat ons mensen laat verzuren en verbitteren. In sommige gevallen zo erg dat je jezelf er voor gaat schamen om in Nederland te wonen. Daarom op deze tegenstelling een tegen-stelling. We zouden allemaal elke dag iets goeds moeten doen/zeggen over een ander. En hoe ‘vreemder’ die ander is, hoe beter. Dan kunnen we hopelijk weer eens trots worden op ons land en haar bevolking.