In deze desolate wereld
voorzien wij veelal niet vooruit
We kijken om, we blijven vluchten
Voor datgene wat ons stuit
We denken na, we overwegen
een nieuwe aanpak, een nieuw plan
Maar beseffen ons terdege
Dat het vaak niet anders kan
In deze desolate wereld
Lijkt vaak de ondergang ons lot
Dat is waar wij tegen strijden
anders maakt het ons kapot
Is het klimaat? Is het de oorlog?
Is het armoede of juist het geld?
Is het de polarisatie?
Of juist de apathie die telt?
Is er geen hoop? Niets te verwachten?
Is er geen tunnel met een licht?
Is het aan ons om te verwachten,
dat de mens uiteindelijk zwicht
In deze desolate wereld
rest er toch een kleine kans
Waarin wij zullen zegevieren
in het herstel, weer in balans
Een evenwicht van alle zaken
in de wereld en iedereen
Daar moet de mens zien te geraken
Zie daar, de mens, gaat samen heen