Vanuit een winderige duinhelling
kijk ik mistroostig neer
op de kolkende zee
een varend schip in de verte
bestemming lijkt oneindig
De wind raast en raakt
het strand, verplaatst het zand
en elke korrel
landt willekeurig
Op de plek die zijn bestemming lijkt,
die voor elke korrel anders blijkt
gestrand, bij elke windvlaag weer
Stevig en gedwee kolken de woeste golven,
alsof de kust volledig wordt bedolven
door het zoute zilte blauw
dat door donkerte de diepgang geeft
en inzicht brengen zou