Identiteit

Als zijn tot worden is verheven
Is wie ik ben dan nog wel ik?
Of een gevolg van overleven
een leegomhulsel,
versierd met strik.

Is worden dan waarachtigheid?
want willen worden wie je bent
is wat ons allen steeds verleid,
maar wat als je jezelf
niet kent?

Is het kennen een gegeven?
van wie we altijd zullen zijn?
of is dat slechts wat we beleven,
wanneer we met onszelf
zijn

Of zijn geworden,
komt het zijn uit het verleden
Bestaat je ik vooral uit ooit
Is het tijd die we besteedde
en worden we onze ik,
nooit

Als er al zoiets bestaat, als niets
het is ons allen onbekend
het komt niet verder dan gepraat,
zonder betekenis,
dus onbestemd

Men is dus meer dan wat we zien,
Hier zijn is meer dan dat je weet.
waarmee de mens toch is voorzien
opdat dat niemand ‘ik’
vergeet

Het theater van ons leven,
maakt een acteur van elke ziel
In de coulissen zal men beven,
maar op het podium
is angst
nihil

En welke rol we zullen spelen
het lot valt ons allen ten deel

Je kunt je leven niet bestelen
geplande wonden
Worden nooit heel

Er rest ons enkel te berusten
In dat we worden wie we zijn
dat we grote dromen kusten
maar veelal leven
in het hier zijn.

Dit gedicht is voorgedragen op de kerstviering van het Fioretti College 2018