Reflectie

Met een zachte bries, valt de avond
rood als een dovende roos
eigenzinnig tot de laatste druppel kleur
die het leven tekent

Gedachten voeren langs verre oorden
diepe dalen en hoge passen
maar niemand kan zeggen waarvoor,
waarom of waardoor. Of toch?

In de schaduwen van het avondlicht
ligt de reflectie van ons bewustzijn
als een lange donkere uitlijning
van de wegen die gekozen waren

Nergens ter wereld dezelfde route
en toch eeuwig dezelfde paden
op weg naar datgene wat ons allen bindt
in ons diepste mens-zijn

Wat ons verslindt in onze diepste wensen
en wat ons raken zal
recht in het hart en in de ziel
waar het spook der verroering rondwaart
en de mens voor altijd veranderen zal.

 

B. Coppens